“Niet te serieus zijn en lol hebben, dat vind ik heel belangrijk in mijn leven.”

Als voorbereiding op ons interview kijk ik op de facebookpagina van Michel. Kijkende naar de pagina vraag ik me af of ik zijn naam wel goed geschreven heb want ik zou niet direct zeggen dat hij boer is. Tijdens ons gesprek blijk ik niet de enige te zijn en krijgt hij vaker die opmerking.

Hoe is jullie bedrijf ontstaan?
“Mijn vader runde met zijn vader en broer een gemengd bedrijf aan de andere kant van Etten-Leur. Dertig jaar geleden is mijn vader met de ruilverkaveling hier terecht gekomen. Mijn oom is op die locatie blijven boeren. Mijn vader begon hier met een stal voor 60 koeien met melkstal. Hij en mijn moeder hebben eigenlijk altijd samen ons bedrijf gerund. Op een gegeven moment is mijn vader zich, samen met melkveehouders uit de straat, gaan verdiepen in windmolens door zijn interesse en mogelijk extra inkomstenbron. Samen met nog een andere melkveehouder en investeerders heeft hij toen een windpark gerealiseerd in Etten-Leur met vijf windmolens.”

Wist jij altijd al dat je boer wilde worden?
“Nee dat wist ik echt niet. Na het afronden van mijn HAVO had ik geen flauw idee wat ik wilde gaan doen. Boer worden, dat was geen ambitie, want dat was toch wel heel simpel. Ik wist niet welke studie ik wilde gaan doen en ik vond de windmolens interessant, vandaar dat ik koos voor de opleiding Milieukunde aan HAS Hogeschool. Al snel bleek dat dit niks voor mij was.”

En toen?
“Aangezien ik altijd al een passie had voor dieren, zeiden mijn ouders: ”Waarom ga je dan geen veehouderij studeren?” Zo gezegd, zo gedaan. Ik begon met mijn opleiding veehouderij aan de HAS maar haalde helaas te weinig studiepunten om door te gaan. Tijdens mijn opleiding besefte ik me wel dat boeren echt niet zo simpel was en dat er veel facetten bij komen kijken om een goede ondernemer te zijn. De keus was dan ook al snel gemaakt. Ik ging veehouderij studeren aan Prinsentuin College. Ik stroomde in, in het tweede jaar veehouderij en ik had daar een geweldige tijd.”


Wat doe je nu allemaal?
“Samen met mijn vader werk ik nu op het bedrijf. Daarnaast werk ik ook bij een tuinder in de buurt aangezien er niet altijd genoeg werk op de boerderij is. Ik werk daar nu zo’n 13 jaar maar ga binnenkort stoppen. Waarom? Mijn vriendin Maaike en ik gaan begin 2018 namelijk van huis ruilen met mijn ouders. Vanaf dat moment wonen Maaike en ik op de boerderij en mijn ouders in het dorp. De werkzaamheden zullen dan ook wat verschuiven.”

Jij en je vader zijn bekende Brabanders, hoe is dat?
“Nou dat valt wel mee. We vinden het belangrijk om als bedrijf en als sector te laten zien waar we mee bezig zijn. Vandaar dat we ook op de melkpakken van Friesland Campina staan. Een foto van mijn vader en ik, de koeien in de wei en de windmolens op de achtergrond. Vroeger stond alleen mijn vader op het pak, nu wij samen. In de toekomst hoop ik hier samen met mijn vriendin op te staan. Het zou toch mooi zijn als de consument ook de bedrijfsopvolging mee krijgt?


Heb je nog meer PR plannen?
“Naast de PR via het melkpak bedacht ik een plannetje voor een Instagram account. De consument gebruikt snelle media en daar moeten we als sector op inspelen. Toen ik erachter kwam dat Friesland Campina nog geen Instagram account had, dacht ik: hoe kan dat nu? Vandaar dat ik nu zelf een account ben gestart. Ik wil consumenten laten zien waar de sector en wij als bedrijf mee bezig zijn. Het account is pas een maand actief en veel volgers hebben we nog niet maar daar wordt aan gewerkt. Dus mocht je Instagram hebben, volg ons dan!”

Hoe zie je je toekomst?
“In 2014 hebben we een nieuwe stal neergezet. Een stal die past bij onze wens voor de toekomst: 140 koeien, twee melkrobots met daarbij weidegang. In oude rapporten van stagiaires, die 15-20 jaar geleden bij ons stageliepen, las ik een paar jaar geleden dat mijn vader toen al toekomst zag melkrobots, mits betaalbaar. Nu was deze investering mogelijk en ik vind het ideaal. Ik ben geen persoon die twee keer per dag in de melkput wil staan. Voor mij is arbeidsgemak essentieel. Ik wil flexibel zijn en geniet door de melkrobot van de rust op stal. Sommige mensen denken dat weidegang in combinatie met robots onmogelijk is. Bij ons gaat dit juist erg goed en het is mooi om de koeien in groepjes naar binnen te zien lopen voor hun melkbeurt.”

Je hebt de wens om te groeien tot 140 koeien, hoeveel hebben jullie er nu?
“Helaas hebben we 85 koeien en door de fosfaat wet- en regelgeving zal het de komende jaren ook niet mogelijk zijn om meer dieren te gaan houden. Een pijnlijke uitslag van de wet- en regelgeving aangezien we nu dus een dure stal hebben staan met twee melkrobots en we te weinig koeien kunnen houden om de stal goed te betalen.”

Hoe ga je om met deze ‘kink in de kabel’?
“Ik baal er enorm van. Iedereen heeft het over het dierwelzijn van de koeien en dat een langere levensduur gewenst is. Nu, met deze wet- en regelgeving, moet ik koeien afvoeren. Dit is natuurlijk heel dubbel. Toch kijken we verder, bij de pakken neer gaan zitten heeft geen zin. Met 85 koeien in een stal voor 140 koeien is het nodig om op een andere manier geld te verdienen. Een neventak zou mooi passen op ons bedrijf. Maaike zit in de zorg dus het zou best mogelijk zijn dat we in de toekomst een neventak starten in die richting. Zo kunnen Maaike en ik allebei thuis op het bedrijf werken maar wel met een eigen tak. Wanneer het goed gaat met het bedrijf zou ik graag willen investeren in een energie neutrale bedrijfsvoering. Genoeg werk aan de winkel lijkt me zo voor de komende jaren.”


Hoe ziet jouw leven er uit over tien jaar?
“Hoe mijn leven er over tien jaar uitziet vind ik moeilijk voor te stellen. Ik heb er wel al over nagedacht hoe mijn leven er uit kan zien wanneer ik 55 jaar ben. Het lijkt me namelijk wel wat om dan te boeren in Oostenrijk of Zwitserland. Samen met Maaike, mijn koeien in de bergen, een neventak en iedere dag kunnen snowboarden. En mijn vrienden kunnen dan natuurlijk altijd langs komen en daar wintersporten. Als ik dat toch eens voor elkaar zou krijgen, dat zou geweldig zijn.”

Gesproken over vrienden, zie je hen vaak?
“Mijn familie en vrienden wonen eigenlijk allemaal in Etten-Leur. De meeste vrienden ken ik al vanaf de basisschool. Ik vind het belangrijk dat we elkaar vaak zien. Bijna ieder weekend zitten we een avondje bij elkaar en we gaan minimaal één keer per jaar op vriendenweekend met alleen de mannen. Veel van mijn vrienden hebben niks met de agrarische sector. Soms is dat lastig omdat niemand de impact ziet van de wet- en regelgeving op mijn toekomst. Eén van mijn vrienden heeft rechten gestudeerd en merkt ook dat er qua wet- en regelgeving voor onder andere mest en milieu veel aan het veranderen is. Heerlijk om dan soms flink te discussiëren. Ik merk dat het belangrijk is om vooral met je vrienden ook over onzin te praten. Even niet te serieus zijn en gewoon lol hebben, dat vind ik heel belangrijk in mijn leven.”

Heb je Instagram? Volg Michel dan via Melkveehouderijvandorst.